بعد از حذف دفاتر دست نویس ازدواج از مرداد ماه سال ۱۴۰۰، از تاریخ دوم آبان ۱۴۰۲، به موجب بخشنامه حذف سند دفترچه ای، و با هدف تسهیل خدمات و ارائه خدمات صحیح به مردم، مقرر شد که سند ازدواج سنتی حذف و سند الکترونیکی جایگزین آن شود.
به این ترتیب، بعد از ثبت ازدواج در دفاتر الکترونیک ازدواج، سند ازدواج به صورت تک برگ و در برگههایی به قطع A۴ به همراه کد شناسه یکتا به زوجین تحویل داده میشود. هریک از زوجین میتوانند با استفاده از کد ملی و شناسه یکتای سند، به سامانه (ثبت من) مراجعه کنند و به اطلاعات و جزئیات سند الکترونیک ازدواج خود دسترسی پیدا کنند.
بعد از صدور این بخشنامه، این طرح در ۲۵۰۰ دفتر ازدواج رسمی سراسر کشور به صورت همزمان عملیاتی شد و اولین سند ازدواج الکترونیکی، در تاریخ ۳ آبان ۱۴۰۲، صادر شد.
برای صدور سند الکترونیکی ازدواج از طرفین عقد ازدواج، اثر انگشت دریافت میشود و این اثر انگشت به صورت آنلاین از طریق سازمان ثبت احوال بررسی میشود تا احراز هویت طرفین کامل شود.
Source link